برای اندازه‌گیری سطح جامدات در مخازن، از روش‌های متنوعی استفاده می‌شود که هر یک بر پایه اصول فیزیکی متفاوتی عمل می‌کنند. انتخاب روش مناسب به عواملی همچون نوع ماده، ابعاد مخزن، شرایط محیطی و دقت مورد نیاز بستگی دارد.
انواع روش‌های اندازه‌گیری سطح جامدات
اندازه‌گیری سطح جامدات در مخازن به روش های مختلفی انجام می شود که مهم ترین آن ها شامل موارد زیر است:
- سطح‌سنج‌های راداری
- سطح‌سنج‌های التراسونیک
- سطح‌سنج‌های دیاپازونی (Tuning Fork)
- سطح‌سنج‌های فلوتری
- سطح‌سنج‌های لیزری
- سطح‌سنج‌های خازنی
سطح‌سنج‌های راداری
در این روش، امواج راداری به سطح مواد جامد تابیده شده و بازتاب آن‌ها با توجه به ضریب دی‌الکتریک ماده تحلیل می‌شود. تغییر در زمان بازتاب به دستگاه کمک می‌کند تا سطح دقیق مواد را تعیین کند. این روش برای محیط‌های صنعتی سخت، پر گرد و غبار و مواد با سطح نامنظم مناسب است.
سطح‌سنج‌های التراسونیک
این سیستم با ارسال امواج فراصوتی به سطح ماده و اندازه‌گیری زمان رفت و برگشت آن‌ها، فاصله سنسور تا سطح ماده را محاسبه می‌کند. دقت این روش تحت تأثیر دما، فشار و گرد و غبار قرار می‌گیرد.
سطح‌سنج‌های دیاپازونی (Tuning Fork)
این سنسورها دارای تیغه‌هایی ارتعاشی هستند. وقتی ماده جامد با تیغه تماس پیدا می‌کند، فرکانس ارتعاش تغییر می‌کند. این تغییر برای تشخیص سطح یا پر/خالی بودن مخزن به کار می‌رود. بیشتر برای سوییچ سطح استفاده می‌شود، نه اندازه‌گیری پیوسته.
سطح‌سنج‌های فلوتری
در این روش از یک شناور (فلوتر) استفاده می‌شود که همراه با تغییر سطح ماده، جابه‌جا می‌شود. حرکت این شناور به کمک مکانیزم‌هایی مانند بازوی مغناطیسی یا سنسورهای موقعیت، اندازه‌گیری سطح را ممکن می‌سازد.
سطح‌سنج‌های لیزری
پرتو لیزر به سطح ماده تابانده شده و بازتاب آن توسط سنسور دریافت و تحلیل می‌شود. این روش برای جامدات با سطح یکنواخت و محیط‌های فاقد گرد و غبار شدید مناسب است. دقت بالا و پاسخ سریع از مزایای آن است.
سطح‌سنج‌های خازنی
در این روش، تغییر ظرفیت خازنی بین دو الکترود که در نزدیکی یا داخل مخزن قرار گرفته‌اند، اندازه‌گیری می‌شود. این ظرفیت متناسب با وجود یا عدم وجود ماده جامد تغییر می‌کند. برای مواد با خاصیت دی‌الکتریک مشخص، بسیار مؤثر است.